martes, 8 de mayo de 2007

Despedida


Rematou...

Non sei se foi alguén ou algo o que curtou o último fío que quedaba entre nós.


Paseando polas rúas baleiras de voces e cheas luces febles

aínda non sei moi ben se quero lembrar

todos eses momentos que percorreron as nosas veas entre fume e palabras,

aqueles bicos furtivos en portais de casas abandonadas.


Despídome de ti, temo que por sempre

e non sinto remorsos nin pena.

O noso tempo fuxiu, tentamos amarralo sen forza

e foise para non regresar...

Baixo luz parpadeante de farolas penso en ti.

Penso en ti e no noso adeus.




No hay comentarios: