Chaman ao timbre: "soy la cartera, te dejo aquí un paquete".
Un paquete! Canto tempo había que non recibía ningún!
Abro a porta e escoito o son que emite un obxecto medianamente
pesado ao caer.
Baixo embatada as escaleiras con excitación e atopo alí o paquete. Subo correndo de novo observando os trazos das letras do meu nome, os trazos que saíron da túa man.
Manipulo o paquete e doulle voltas e máis voltas. Apértoo fortemente contra o peito antes de decidir abrilo.
O feche está duro e a miña falta de paciencia
remata por rachar o plástico amarelo do sobre.
No interior, restos da miña vida diaria: a miña axenda e dúas tabletas de pastillas. Continúo a buscar. Rebusco no sobre entre o plástico con boliñas de aire na procura de palabras dirixidas a min.
Denso suspiro e os meus dedos respostan instintivamente liberando o aire preso das boliñas de plástico...
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
No hay comentarios:
Publicar un comentario