martes, 4 de septiembre de 2007

Busca

Os meus pés percorren cada tramo de terra perseguindo o rastro da humidade do teu corpo
á busca dun terreo enfanguentado
onde poder tender o meu físico decomposto
alumeado pola lúa,
tantas veces testemuña do noso xeito de amar.

As feridas abertas polas pedras nos xeonllos,
os cóbados desfeitos de arrastrarse pola herba,
as mans cheas de chagas
por remover o barro que agocha o teu olor,
onde poder afundir o meu nariz,
respirar a túa suor
e vivir unha noite máis do teu recordo.

As ráfagas de vento morno
traen lembranzas de carne da túa espalda
baixo as miñas unllas.
Ansío o contacto da miña boca co teu colo,
a sensación de saliva no meu sexo
e o os sons dos meus xemidos na túa orella.

Nas escuridade atopo e volven a min as gañas.

Esta noite déitome co teu recordo.

No hay comentarios: