contacto

Sorbíschesme a carne

coma quen zuga restos de carozo de froita,

carne tenra de corazón descomposto

por penas que arrastraba ata chegar ás túas mans.

Roubáchesme o olor

coma quen palpa unha flor entre as mans

ata quitarlle o aroma,

fragancia murcha que fixeches espertar entre os teus brazos.

Bebíschesme a savia morna

de entre as pernas febles

coma quen extrae gotas de auga

dunha fonte seca nun lugar deserto ata os teus húmidos beizos.

Sentir de caricias. Fundir de apreixos. Notar de bicos.

E penso que o meu corpo sempre estivo aí...

agardando atoparse co teu entre salucos infinitos.