sábado, 23 de enero de 2010

Metafísica



Esquece todo.

Apaga as luces.

Desconecta os aparatos electrónicos.


Hoxe, nós. Non quero escoitar falar

de filosofía nin de teatro.

Hai filosofía e teatro dabondo

nos corpos que se entenden

sen necesidade de emitir algún tipo de son

de tintura humanamente recoñecible.


Escribamos tratados de metafísica

co alento só.

No aire, no chan, contra a parede.

Sexamos quen de parir obras de arte

fixando formas escultóricas efémeras;

tracemos frescos que se desfiguran

repregándose sobre si;

vomitemos poesía en cada son rouco

que se desprende das mesmas gónadas.


Aspiremos o recendo de amor puro

que semella xerminar destas catro paredes

cando o mundo non importa

e non somos máis que un ideal

alleo

illado

afastado de pensamentos racionais

de reflexións trascendentais

acerca do sentido da vida.


Só ti e eu.

Unha habitación.

Amor.

Pessoa.

No hay comentarios: