fogueira

Noite amarela.

As estrelas baleiraban a súa luz

nas túas pupilas anhelantes

mentres ollabas o meu corpo

membro a membro

e quentabas cada parte sen tocala,

proxectando nel os teus desexos

a través dos ollos.

Todo era escuridade arredor de nós,

pero as nosas peles reflectían

un matiz dourado e cálido

como chama de vela

no medio do leito.

Consumímonos un noutro durante horas

sofocando a fogueira

cos nosos líquidos de cando en vez

ata deixar as nosas cinzas desprendendo fume

co primeiro raio de sol que escorregou

entre os ocos das persianas.