raios de sol

Cada milímetro do meu corpo

agarda mollo en suor e inquedo

o bater do teu xunco nas ondas do meu van.

Anhelo dos teus dentes

apreixando a miña meixela

mentres unha bágoa de salitre detense na miña lingua.

O cuarto garda o espesor dun fumadoiro de opio

e non hai auga que extinga esta calor vermella

que empurra ás nosas figuras a navegar nese mar inmenso de desexos innomeables.

E abandonas o meu ventre

deixando nel raios de sol a cada paso que das

para atopar quentura cando volvas.

E atas as miñas mans á almofada

para deixalas apalpando os recordos da noite

entre a humidade das sabas.

E outra vez resisto o último bico

apertando ben os beizos

para evitar que me saia o corazón pola boca.